Ko je na mreži: 3 gostiju i nema prijavljenih članova
Zaštita zdravlja naroda Krupnja i cele Rađevine započinje već u vreme srpsko turskih ratova 1876-1878.godine.
Prva privremena bolnica u Krupnju pominje se kao bolnica za ranjenike sa Drinskog fronta, a bila je stacionirana školi, u njoj je radio dr Franjo Kopše.
U kalendaru Kraljevine Srbije nailazimo na prvi pomen o sreskom lekaru iz Krupnja. Do kraja 19 veka oni su se ređali ovim redom: dr Mihailo Laščinski, dr Velizar Nešković, dr
Nikola Gavrilović, dr Milovan Milovanović, dr David Rozenberg, dr Pavle Oška itd. Najduže u Krupnju radi dr Velizar Nešković, oko deset godina.
Od 1897-1898 godine u Krupnju je radila privremena bolnica za lečenje obolelih od sifilisa (uneli ga ruski dobrovoljci u toku rata 1876.godine).
Ratna Bolnica u Krupnju bila je 1914.godine (zanimljivo je da je u toj bolnici lečen princ Đorđe Karađorđević koji je ranjen u velikoj bitci na Mačkovom Kamenu ), a za vreme okupacije bolnicu su držale okupacione austro-ugarske vlasti.
1922 godione u Krupnju se osniva Sreska zdravstvena zadruga koja nastavlja sa radom do 1929.godine. u tom periodu počinje rad na prosvećivanju naroda. Tako je dr Milić Milićević priredio Higijensku izložbu u Krupnju, koja je bila otvorena 16 avgusta 1931.godine.
Konačno, 1938.godine, je podignuta, otvorena bolnica, zadužbina beogradskog trgovca Nikole Spasića. Kao lekari u ovom vremenu u Krupnju su radili: dr Radiša Radišić, dr Milić Milićević, dr Rahela Levi-Mićić, dr Duško Novaković i drugi.
U toku Drugog svetskog rata, bolnica u Krupnju pretvorena nemačku komandu a sama bolnica je smeštena u krupanjsku osnovnu školu. Interesantno je napomenuti da je pri napadu na nemačku komandu (zadužbina Nikole Spasića) istaknuta prva nemačka bela zastava u tada porobljenoj Evropi. Zbog toga je dolaskom nemačke kaznene ekspedicije Krupanj spaljen do temelja jedino je ostala zgrada Apoteke vlasništvo Austrijanca Franca Ciglera.
Posle Drugog svetskog rata počinje obnova zadužbine Nikole Spasića i otvaranje Bolnice u Krupnju. Otvaraju se Ambulante u Krupnju, Stolicama, Mojkoviću i Beloj Crkvi. U Krupnju pored dr Novakovića radi i lekar dr Ranko Stefanović kasnije profesor Medicinskog fakulteta u Beogradu.
Godine 1953. u Krupnju je osnovan Dom narodnog zdravlja u čiji sastav ulazi bolnica Krupanj ambulanta Krupanj, ambulanta Bela Crkva, ambulanta Mojković, a nešto kasnije i tzv."Bratska Ambulanta" rudnika Stolice. U daljem razvoju Krupanj dobija Antituberkulozni dispanzer. U ovom periodu počinje modernizacija zdravstvene službe, uspostavlja se saradnja sa specijalnom bolnicom "Banjica" Beograd. U stacionaru krupanjske bolnica leče se bolesnici od koštano-zglobne tuberkuloze. Tadašnji direktor specijalne bolnice "Banjica" prof dr Branko Radulović, sa svojim saradnicima obilazi bolesnike u Bolnici Krupanj. Lekari koji su Obeležili ovaj period od 1953 do1973 godine su dr Ksenija Filipović, dr Aleksandar Despotović kasnije neuropsihijatar-jedan od osnivača Zavoda za alkoholizam i narkomaniju Beograd dr Filip Vučetić, internista diabetolog, dr Miodrag Rakić upravnik bolnice i drugi.
Prva medicinska sestra koja je radila u Domu zdravlja je bila Jela Lazarević a potom Ljubica Đelić.Posle njih dolazi mladi školovani kadar na čelu sa Aleksandrom Popovićem koji biva postavljen za glavnog medicinskog tehničara.
Prvi Laborant je bio Toma Stajić, babica Srbislavka Simić "Cujda", a na rendgenu je radio bolničar Sreten Đokić. 1955.godine radi prva zubarka Nada Popović, kasnije dolazi Ljubiša Dimitrijević, a prvi stomatolozi su bili bračni par dr Mirjana i dr Andreja Vencl. Prvi ftiziolog je bio Dr Antonijević koji započinje rad na eradikaciji tuberkuloze u Rađevini
1962 godine u Domu zdravlja počinju raditi mladi lekari dr Ljubdrag Stakić, dr Miodrag Obrenčević i dolazi prvi ginekolog dr Radomir Stefanović. Period prave eradikacije tuberkuloze počinje dolaskom dr Milivoja Praščevića ftiziologa.
1973. godine osniva se radna organizacija Doma zdravlja u čiji rad je uključena apotekarska služba. Tadašnji direktor dr Ljubdrag Stakić-hirurg postavlja novu organizacionu šemu rada. Formiraju se službe i dispanzeri: Dispanzer za decu, Dispanzer za žene, AT dispanzer,služba za RTG dijagnostiku, Laboratorijsku dijagnostiku, Služba za zaštitu zuba, Patronažna služba, Dispanzer opšte medicine, Vozni park .
Period od 1973. do 1981. karakterističan je za ubrzani razvoj zdravstva u Rađevini. U tom razdoblju završene su i otvorene Zdravstvena stanice u Mojkoviću, Beloj Crkvi Stolicama, ambulante u selima Cerova, Dvorska i Šljivova. A konačno 1981.godine otvorena je novo-izgrađena zgrada Doma zdravlja u Krupnju.
Od tada počinje modernizacija organizacije službe, opremanje savremenom opremom, školovanje sopstvenog kadra (specijalisti opšte medicine, internisti, spec. medicine rada, ftiziolog, hirurg, neuropsihijatar, oftamolog i dr). Savremenu laboratoriju vodi specijalista biohemičar. U zubnoj službi rade specijalisti stomatolozi; patronaži i statistici kao i u higijensko-epidemiološkoj službi rade tehničari sa višom medicinskom školom. 1984.godine Dom zdravlja kupuje savremeni ultrazvučni aparat otvara kabinet za ultrazvučnu dijagnostiku.
Izmenom zakona o zdravstvenoj zaštiti 1988.godine Dom Zdravlja "7jul" Krupanj prestaje biti radna organizacija Postaje OUR Medicinski centar "Podrinje" u Loznici sa neizmenjenom šemom rada. Potom 1992.godine prestankom OUR-a postaje organizaciona jedinica Zdravstvenog centra Loznica u čijem je sastavu sve do.
Septembra 2010.godine skupština opštine Krupanj donosi odluku o osnivanju Doma zdravlja Krupanj u Krupnju.